| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | ||||||
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 |
رباعیاتی از خَلو دِخو
بر محتضرِ مُعَمَّری، رفتم باز
پرسیدمش از دلیل این عمرِ دراز
خندید که؛ عمرِ من دمی بیش نبود
در آب ، فکندند و گرفتندم باز
* * *
پنجاه ز عمرمان، چه بیهوده گذشت!
بیهوده گذشت، اگر چه آسوده گذشت
آسوده گذشت و نوبت پیری شد
پیری که رسید، دامن آلوده گذشت!
* * *
عمری به هوای خویش و تن، سر کردی
باید به خدای خویشتن بر گردی
یک عمر ز بیش و کم، شکمباره شدی!
یک دم چه شود که بی شکم، برگردی
* * *
چون عمر شود کمی فزون از هفتاد
در کالبُدَم ، چه نقص هایی افتاد؟!
من در پی مرگ و او گریزان از من
این گونه سخن رسد به پایان، استاد
* * *
هر روز که می رود نمی گردد، باز
این گونه تمام می شود عمرِ دراز
تنها چیزی که مانَد از عمر، به جای
احساس ندامت است، با سوز و گداز
* * *
97/09/20 مرتکب شدم
#رضا_زمانیان_قوژدی
#خَلُو_دِخُو
لینک کانال تلگرام: